Ik heb altijd een gecompliceerde relatie gehad met eten. Heel veel dingen stonden op de verboden lijst en mocht ik niet eten. Zelfs nu ik bijna 48 ben en heel veel dingen opeens op hun plek vallen, heb ik dat bij vlagen nog steeds. Vlak nadat ik met Train Happy Topgewicht begon, stuurde coach Isabelle mij al een link van een podcast van Ten percent Happier. Deze had als titel: The Anti Diet. Het anti dieet. Presentator Dan Harris gaat daarin in gesprek met dietiste Evelyn Tribole. Vandaag kwam ik er pas toe deze te luisteren en het was een eyeopener.

Bijgesteld

Nu ben ik meestal een beetje huiverig voor Amerikanen. Het beeld dat ik van de gros van de Amerikanen heb is dat ze luid en overdreven zijn en super perfectionistisch. Alles is fantastisch. Met dank aan Evelyn en Dan heb ik dat beeld inmiddels een beetje bijgesteld. Terwijl ik naar de podcast luisterde vielen er een heleboel dingen op zijn plek.

‘Diëten is niet goed. Van diëten kom je altijd aan. Vreetbuien zijn een consequentie van diëten’, aldus Tribole. Okee dus het heeft niks met een gebrek aan doorzettingsvermogen te maken dat je na een dieet altijd weer aankomt. Wat je nodig hebt is een goede leefstijl, waarin je een gezonde relatie hebt met eten. Dus jezelf niet alles ontzeggen, omdat het slecht is. Toetjes zijn slecht dus die eet ik niet. ‘Onzin’, vindt Tribole. ‘Eet af en toe een toetje’, want als je je alles ontzegt wil je het des te meer. Dus dan eet je bijvoorbeeld die hele rol OREO’s op, die je niet van jezelf mag. Je proeft niet wat je eet en voelt je dan opgeblazen en futloos. Alles wat je niet mag, wil je. En daarna heb je een schuldgevoel, want je hebt iets gedaan wat niet mag. Had je wel een koekje van jezelf gemogen had je er misschien een of twee genomen.

Hersenen hebben koolhydraten nodig

Ander voorbeeld. Ik heb vorig jaar een tijd koolhydraatbeperkt gegeten. Dat zou een gunstige uitwerking hebben op mijn bloeddruk en gewicht. Behalve dat mijn darmen dat niet grappig vonden, werd ik er ook futloos van en had moeite met nadenken. ‘Je hersenen hebben koolhydraten nodig om goed na te kunnen denken.’ Oh zit dat zo. Dus misschien was het toch niet zo slim de goede koolhydraten te laten staan. De snelle koolhydraten uit geraffineerde suikers laat ik meestal nog wel links liggen.

‘Als je overdag niet genoeg eet, dan hunker je niet naar boerenkool, maar dan wil je zoet.’ Ah daarom was die opmerking van de invalhuisarts niet zo verstandig toen hij zei: je moet minder eten en meer sporten. Hij vroeg niet naar mijn eetpatroon. Ook kwam ik niet voor dat advies bij hem, ik wilde alleen maar aan de pil. Een vraag die dus niks met mijn overgewicht te maken had. Ik sloeg in die tijd het ontbijt over. At alleen lunch en avondeten en had heel vaak vreetbuien. Dat alles omdat ik gedurende de dag te weinig voeding binnenkreeg, dus.

Eer je gevoel niet met eten

En mijn vreetbuien had ik omdat ik niet wilde voelen. ‘Eer je gevoel niet met eten, maar door er aandacht aan te schenken.’ Die kwam wel even binnen. Omdat ik als hooggevoelig persoon intens voel, kan dat heftig zijn. Toen ik nog niet wist dat ik hooggevoelig was, vrat ik de onrust die dat opleverde weg. Mijn intense voelen in goede banen leiden was soms veel te veel. Had ik ruzie met iemand. Dan at ik een zak chips leeg. Want met het kraken van die chips verdween ook de frustratie. Maar kwamen ook de kilo’s eraan.

‘Je bent niet je lijf’, zegt de Amerikaanse. Je bent een persoon. Dat klopt. Ik ben Marielle. Ik ben mezelf. Ik ben gamer. Ik ben journalist, ik ben fotograaf, ik ben tante, ik ben sporter. Ik ben niet mijn overgewicht. Ik ben goed zoals ik ben!

Over hooggevoeligheid schreef ik een artikel op Gezondheid en Co. Dat kun je hier lezen.