‘Ik vind (in principe) dat iedereen over zijn eigen lichaam gaat. Roken, drinken, schransen, be my guest. Althans, tot een van mijn geliefden dringend een ic-bed nodig heeft en die allemaal zijn bezet door zwaarlijvige coronapatiënten. Dat zal zeker ten koste gaan van mijn liberale opvattingen en solidariteit’, schreef Bert Wagendorp onlangs in een van zijn columns in de Volkskrant. Ik las het en het deed pijn. Nog pijnlijker waren alle commentaren in de sociale media over mensen met overgewicht. Het kwam er op neer dat, wanneer mensen zoals ik corona krijgen en een IC-bed nodig hebben wij, als het aan deze toetsenbordridders ligt, maar moeten verrekken. Want ja dikke mensen schransen alleen en zorgen niet goed voor zichzelf. Wij zijn lui en hebben geen doorzettingsvermogen

Flinke dip

Ja ik schoot even in de paniek en in mijn oude gedrag. Wat als… Maar ik eet toch gezond… Ik zorg toch goed voor mezelf. Het bepaalde mede dat ik afgelopen weekend in een flinke dip belandde en niet zoveel zin had in wat dan ook. Het werd bank hangen en inderdaad minder goed voor mezelf zorgen. Precies dat wat fat-shamen altijd bij mij oproept. Waarom zou ik nog gezond leven. De wereld ziet me en heeft toch al zijn oordeel klaar. Maar ik ben er klaar mee. Als ik daaraan toegeef doe ik mezelf en al die mensen die me de afgelopen jaren hebben geholpen te worden wie ik ben, tekort. Ja, ik heb overgewicht en nee, ik schrans niet. Ik eet gezond. En nee ik heb geen gebrek aan doorzettingsvermogen, want anders had ik het diëten niet van mijn veertiende tot mijn vierenveertigste volgehouden. Ik ben niet mijn overgewicht.

Crashdieet

Dergelijke opmerkingen tijdens een crisis als deze zouden vijf jaar geleden bij mij meteen voor wekenlange paniek hebben gezorgd. En waarschijnlijk was ik de volgende dag al aan een crashdieet begonnen. Dat is nou net niet wat je moet doen meldt Internist Liesbeth van Rossum van het Erasmus MC in een interview met het Radio 1 Journaal. Ze steekt de schrikbarende IC-cijfers niet onder stoelen of banken, maar waarschuwt dat een crashdieet een niet goed werkend immuunsysteem verder kan aantasten door een gebrek aan voedingsmiddelen. Ook stress is een oorzaak van overgewicht. En we leven in een stressvolle tijd. In het interview zegt ze dat het veranderen van eet- en leefpatroon tijd kost en dat je je beter kan troosten met een gezond eetpatroon in deze crisis en ervoor zorgen dat de kilo’s niet verder toenemen, dan nu te gaan crashen.

Toetsenbordridders

Aan dergelijke informatie heb ik meer dan al die toetsenbordridders en columnisten met hun vooroordelen die nergens op slaan. Het bewijst ook dat ik lang geleden de juiste weg al ben ingeslagen met het veranderen van mijn eet- en bewegingspatroon. Ik sta morgenvroeg om zeven uur weer zonder morren op om om half acht aan mijn dagelijkse wandeling met de buurvrouw te beginnen. Een ding weet ik zeker na al die grappen die ik over zwaarder uit de crisis komen, heb gelezen. Deze volle vrouw gaat dat niet gebeuren!

Zorg goed voor jezelf, en voor elkaar.