Mijn vorige post is alweer enige tijd geleden. Dat had alles te maken met droevig nieuws dat onze familie onlangs trof. Ik had er even geen zin in. Net zoals ik geen zin had om te sporten. Of andere dingen te doen. Dat sporten probeerde ik dan wel. Vorige week dinsdag ploegde ik dwars door een stevige wind naar Hilde. Om daar vervolgens in huilen uit te barsten. We eindigden aan tafel met een kopje thee en een mooi gesprek. Over goed voor jezelf en een ander zorgen, gesproken. Na een uur ploegde ik door de wind naar huis en bedacht me: volgende week weer lekker knallen tijdens de training.

Snotterige neus

En toen kwam dit weekend het bericht dat je zo veel mogelijk thuis moest blijven en thuis werken indien mogelijk. In eerste instantie dacht ik daar een beetje licht over. Ik snapte het standpunt van de overheid. Maar een op een trainen met Hilde zou toch wel moeten kunnen. Totdat echt alles op de winkels na dicht ging. ‘Gaan we online trainen, dinsdag’, opperde ik in de app. ‘Ja.’

Mooi, dacht ik. En toen kwam de maandag. De premier had net zijn speech gehouden. Ik ben al weken snotterig en mijn neus jeukt, voelt geïrriteerd aan. En ik had ook al een week een droge, rauwe keel. Ik schoot in standje paniek, dacht dat ik het virus had en maakte een plan de campagne. Ik zou vanochtend in alle vroegte genoeg boodschappen doen en dan daarna mezelf tot eind volgende week in huis opsluiten. Niet goed voor mijn geestelijke gezondheid, maar zo zou ik niemand aan kunnen steken.

Luchtvochtigheid

Toen ik vanochtend wakker werd, beseften mijn hersens opeens dat dit voor mij in de winter en voorjaar wel hele normale klachten zijn. Ik huppelde naar beneden en keek op de luchtvochtigheidsmeter. Jawel hoor, veertig procent. En een uur later was het zelfs dertig procent. Uiteraard. De luchtvochtigheid is in deze tijd altijd te laag in mijn huis. De mechanische ventalatie stond al weken de hele dag door op twee. En ik ben veel thuis. Geen wonder dat mijn lijf op die lage luchtvochtigheid reageert.

Het zette me wel even aan het denken. Ik heb vanochtend wel de boodschappen gedaan. Nee ik heb niet gehamsterd. De komende anderhalve week hoef ik alleen maar verse groente, fruit en vlees te halen. Ik blijf zoveel mogelijk thuis. Begin de dag met mediteren en een stevige wandeling. Vroeg, voordat ik aan het werk ga. Zodat er zo weinig mogelijk mensen op straat zijn. Zo blijf ik toch in beweging en voorkom ik dat het duiveltje dat angststoornis heet, het in deze weken overneemt van mijn gezonde verstand.

Zorg goed voor jezelf… En voor elkaar!