Die hele coronacrisis is ongelooflijk stom. Ik vind er niks aan om verplicht zoveel mogelijk thuis te moeten zitten. Na de eerste twee weken had ik een flinke dip. Ik maakte me oprecht zorgen om mijn mentale gezondheid. Over mijn ervaringen schreef ik een verhaal voor de krant. Want ik had niemand behalve mezelf om achter het behang te plakken.

Inmiddels zijn we alweer een paar weken verder. Wil ik mezelf af en toen nog steeds achter het behang plakken. Maar na een fijne Skypesessie met coach Isabelle wist ik ook dat ik het heel goed zelf kan. Ik verzuchtte de afgelopen weken al een paar keer dat ik zo blij was dat ik niet meer op mijn gehorige flat in Groningen woon. Daar was ik echt gillend gek geworden. Nu kom ik erachter dat deze hele crisis me ook veel goede dingen brengt.

Acht kilometer

De buuv en ik wandelen elke dag. Zes dagen in de week. Behalve op zondag. Dan mogen we uitslapen. We gaan vroeg de hort op, om zo weinig mogelijk mensen tegen te komen. Onze conditie groeit gestaag. Afgelopen week tikten we al een keer bijna de acht kilometer aan.

Ondertussen train ik ook nog via zoom met Hilde. Het is niet zo leuk als in het echt. Maar nog steeds heel leuk. Ook hier merk ik dat mijn conditie met sprongen vooruit is gegaan. Haalde ik in januari amper 15 keer touwtje springen achter elkaar. Het record ligt inmiddels op 71. En hoelahoepen kan ik opeens ook. Tenminste, als Hilde niet kijkt.

Maar het meest verbaas ik me nog over mijn mindset. Mijn doel aan het begin van het traject was lekker in mijn vel. Dat zit ik nu. Ondanks dat ik mijn lijf voelde veranderen, was dat in de kilo’s niet te zien. Dus ik nam mijn eten even wat beter onder de loep en ontdekte dat er nog genoeg te finetunen viel. In het weekend wilde ik nog wel eens losgaan op de cola en op vrijdag- en zaterdagavond lustte ik ook best een toastje brie of van die heerlijke eiersalade van de slager. En een ovenbitterbal tijdens de online vrijdagmiddagborrel sloeg ik ook niet over. De frisdrank heeft plaatsgemaakt voor in het weekend een glaasje vers geperste sinasappelsap, voor de rest drink ik water, koffie en thee. Gedachteloos toastjes brie of eiersalade wegknagen heb ik ook geschrapt. En die bitterbal of stuk taart op een verjaardag kan nog steeds. Als ik iets eet dan eet ik omdat ik het lekker vind en er echt zin in heb. Niet omdat ik vind dat het zo hoort of uit gewoonte.

Voorraad eten in de koelkast

Ik vroeg me de afgelopen week af, waarom dit me nu wel lukt. Mijn eetpatroon zo aanpassen. Het antwoord was eigenlijk heel simpel. Ik hoef momenteel niet zoveel ballen hoog te houden van mezelf. Ik hoef niet naar het werk te sjeezen, mijn kantoor zit boven. Ik hol niet elke dag naar de winkel. Ik heb een voorraad eten in de koelkast en vlees en diepvriesgroenten in de vriezer. Ik neem door die hele coronacrisis de tijd om mijn eetgewoonten te verfijnen. Dat geeft een goed gevoel. Neemt niet weg dat ik hoop dat we snel weer de deur uit kunnen. En dat ik dan mijn nieuwe patroon en gewoontes volhou.